| Odsłony: 197Model Simson S51 występował w bardzo wielu odmianach, do jego napędu był stosowany silnik noszący oznaczenie M531KF/M541KF. W porównaniu z modelem S50 zmieniono w nim cylinder i wał korbowy, czego skutkiem była zmiana średnicy i skoku tłoka na 38 x 42mm. Łożyska czopów wału korbowego były teraz smarowane olejem z mieszanki. Zmieniono konstrukcje sprzęgła i skrzyni biegów. W wyniku zmian silnik stał się bardziej oszczędny w gospodarowaniu paliwem, bardziej trwały oraz bezawaryjny. Występował on w trzech wersjach uzyskiwanej mocy, więc i prędkości maksymalnej: 3,7 KM – 60km/h, 3.3 KM – 50km/h, 2,45 KM – 40km/h. Ponadto w nowym silniku bez problemu można było zmienić pojemność skokową na 70 ccm. Wówczas miał moc 5,6 KM, zaś prędkość maksymalna przekraczała 75km/h. Zmiana ta miała na celu wejście na rynek zachodnio niemiecki, gdzie bardzo popularna była klasa 80ccm. Ciekawe jest,, że równolegle w silnikach był montowany układ zapłonowy z przerywaczem, lub bezstykowy elektroniczny. Ponadto można było zakupić (oczywiście w NRD ) wersję trzybiegowa, lub czterobiegową. W roku 1988 wprowadzono istalację 12V w miejsce 6V.
Ilość wprowadzanych zmian oraz wersji Simsona S51 jest duża i chyba nie ma większego sensu wymieniać je wszystkie. Wizualnie można je podzielić na trzy wersje. Podstawową S51 o wyglądzie tradycyjnego małego motocykla, Enduro będącą w zasadzie uterenowioną wersją podstawową polegającą na zamontowaniu wzmocnień ramy, założeniu terenowych opon, wyższej kierownicy i poprowadzeniu wysoko tłumika. Natomiast najbardziej luksusowa była wersja S51 C Comfort. Miał obrotomierz, bezstykowy zapłon, dodatkowe kontrolki, dodatkowo boczne bagażniki, tylne teleskopu pochodzące z MZ, takie jak w S 51 Enduro, boczną nóżkę. W latach osiemdziesiątych motorowery Simson S51 pojawiły się w sprzedaży, oraz w sporcie. W Wyścigowych Motocyklowych Mistrzostwach Polski stworzono klasę Simson S51 Enduro dla małoletnich zawodników. Jak mnie pamięć nie myli dolną granicą wieku było ukończone 11 lat. W silnikach nie wolno było dokonywać żadnych modyfikacji, miał się liczyć jedynie kunszt jeździecki zawodników. Oczywiście były próby ominięcia regulaminu, były wykluczenia. Wielu z simsoniarzy później zostawało pełnoprawnymi zawodnikami wyścigowymi. Kilku zdobyło tytuły Mistrza Polski, a najbardziej utytułowanym byłym , był Tomasz Kędzior. Dokładnie ten sam, co stworzył zespół startujący w wyścigach 24h. To ten sam zespół w Le Mans zdobył drugie miejsce w klasie stocksport. Oczywiście poza Motocyklem i Światem Motocykli nikt tego historycznego wyniku nie opisał, w końcu to nie jest piłka kopana.